Verzonken in gedachten vraag ik mij soms af hoe het voelt om aan niks te denken. Wat gebeurt er in ons hoofd als we aan niks denken, denk ik dan. Verdronken in gedachten besef ik dat aan niks denken niet echt de oplossing is.
Wanneer ik wandel door het bos en focus op de natuur om me heen, de geuren, de verschillende texturen en geluiden in me opneem, dan staat mijn wereld even stil. Beter dan aan niks denken, denk ik dan.
Wanneer ik een poging waag om een ingewikkeld bakrecept te voltooien, verlies ik mezelf in de verschillende stappen, temperaturen, smaken en het geduld dat het vraagt. De uren vliegen voorbij. Geen gedachte die in me opkomt.
Een goed boek of een leuke serie, tijd spenderen met geliefden, sporten, knutselen of eender wat. Gewoon dagelijks mezelf even verliezen in iets. Herbronnen. Een moment van dankbaarheid en voldoening. Klinkt beter dan aan niks denken, denk ik dan uiteindelijk.